*Μικρό Εισαγωγικό Σημείωμα*
Tο ότι χάρηκα που πέρασα στη Κέρκυρα, χάρηκα. Αν δεν πέρναγα θα έσκαγα! 4η φορά Πανελλήνιες δεν θα ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσε να αντέξει ο οργανισμός μου! Όσο κοντεύει, όμως, ο καιρός να πάω να εγκατασταθώ στο καινούριο μου νησί (Ναι! Δικό μου είναι! Mwahahaha!!!), σκεφτομαι όλο και περισσότερο τους ανθρώπους και τα πράματα που θα πρέπει να αφήσω πίσω μου. Είχα λοιπόν την ιδέα να κάτσω να γράψω λίγα πράματα για κάποια από αυτά, όχι απαραίτητα για τα πιο σημαντικά ούτε για αυτά που θα μου λείψουν περισσότερο. Τη σειρά των ποστίων αυτών τη βαφτίζω ”Θινγκς Αϊλ Σόρελυ Μις”. Πάμε λοιπόν…
Θίνγκς Αϊλ Σόρελυ Μις Ναμπερ Ουάν- Geometry Wars Retro Evolved
GEOMETRY WARS RETRO EVOLVED. Arcade game για το X-Box 360. Χ-Box 360 ίσον κονσόλα για gaming. Κονσόλα ίσον μηχάνιμα στο οποίο βάζεις CD με games τα οποία στη συνέχεια εμφανίζονται στην οθόνη σου και συ τα..παίζεις. Gaming ίσον… ασ’το καλύτερα.
Geometry Wars άρχισα να παίζω σχεδόν με το που γνώρισα το Δημήτρη. Γι’αυτό ακριβώς το λόγο και είναι ένα game το οποίο είναι αρρηκτα συνδεδεμένο στο μυαλό μου μαζί του, με τη σχέση μας, και με κείνες τις πρώτες υπέροχες μέρες που ζήσαμε μαζί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν εν μέσω μιας συζήτησης περί games, μου είχε πει πως είχε μόλις κατεβάσει ένα game το οποίο ήθελε να παίξω(- moi?) και ήταν και *σίγουρος* πως θα μου αρέσει. Εγώ μέχρι τότε, όχι μόνο δεν είχα ξαναπιάσει χειριστήριο στη ζωή μου, όχι μόνο δεν είχα παίξει ποτέ τίποτε άλλο εκτός από Tetris και Pacman στα μηχανήματα που υπήρχαν παλιά στα πλοία και τα τάιζες κέρματα και έπαιζες, όχι μόνο….. τί λέω? Σχεδόν δεν ήξερα τί είναι τα games! Συν το ότι, απ’οσα είχα ακούσει μέχρι τότε, τα games με τρόμαζαν γιατί μου φαίνονταν απίστευτα πολύπλοκα και δύσκολα, και πολυσύνθετα και βαθυστόχαστα, ολόκληροι κόσμοι μέσα στους οποίους μπορούσες να χαθείς, με χαρακτήρες, και ιστορίες και πλοκές και…soundtracks! Ή αν δεν ήταν τόσο συναρπαστικά και σούπερουάου, θα ήταν βαρετά και μοβόρικα, με όπλα και σκοτωμούς και γεμάτα με μάτσο κομάντος με μούσκουλα, κορδέλες α λα Ράμπο και δυσανάλογα μικρά κεφάλια για τα σώματά τους- μια αηδία δηλαδή. Εντελώς άσχετη, λοιπόν, εγώ, βρισκόμουν έμπροσθεν ενός game το οποίο όχι μόνο θα έπαιζα, αλλά θα λάτρευα κι’όλας. Μωρε μπράβο φαντασία!
Το Geometry Wars όπως αποδείχτηκε, ήταν ένα πολύ απλό game. Ουσιαστικά, έχεις ένα πυροβολάκι που μοιάζει με κομήτη, το οποίο ελέγχεις και πυροβολείς… γεωμετρικά σχήματα τα οποία έρχονται κατά πάνω σου, κι έτσι και σε ακουμπήσουν, χάνεις μια ζωή. Επίσης, για τις πολύ δύσκολες καταστάσεις, αυτές που φωνάζουν “μακαρίτης”, είχες και βόμβες τις οποίες τις ενεργοποιείς και, εξουδετερώνει ότι γεωμετρικό σχήμα είχει εμφανιστεί στο χώρο μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Αρχίζεις έχοντας 3 ζωές και 3 βόμβες. Όσο βέβαια πυροβολείς σχηματάκια και παίρνεις πόντους, κερδίζεις κι άλλες ζωές και άλλες βόμβες. Κάθε γεωμετρικό σχηματάκι (ναι, υπάρχουν διάφορα σχηματάκια, περισσότερα παρακάτω) συμπεριφέρεται διαφορετικά και σου δίνει διαφορετικους πόντους. Ακόμα, όσα περισσότερα σχηματάκια διαλύεις τόσο οι πόντοι που σου δίνει το καθένα αυξάνονται, το λεγόμενο multiplier το οποίο το χάνεις κάθε φορά που χάνεις και μια ζωή. Παρέλλειψα να αναφέρω- θεωρώντας το περιττό, αλλά πάει στα κομμάτια- πως όσο περνάει η ώρα, το παιχνίδι δυσκολεύει φτάνοντας συχνά σε δυσθεόρατα ύψη αδυνατότητας (όπου κι εκεί πετάς αναγκαστικά βόμβα ή καταφέυγεις σε ελιγμούς απίστευτης coolness που θα ζήλευε ακόμη και ο Chuck Norris).
Όπως σε κάθε game του X-Box 360, έτσι και από το Geometry Wars δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα achievements. Τα achievements είναι κάτι σαν ψηφιακές ταμπέλες,, τις οποίες κερδίζεις όταν κάνεις κάτι υπερτέλειο στο game που παίζεις. Κάθε achievement σου δίνει και κάποιους πόντους, των οποίων το σύνολο είναι το λεγόμενο gamer score. Γενικότερα οι περισσότεροι gamers κάνουν κρα για achievements. Δεν είναι διόλου ασυνήθηστο δε, να συγκρίνουν τα gamer score τους για να δους ποιός την έχει μεγαλύτερη… τη σούμα. Όποιοι παραλληλησμοί δικοί σας…
Τα achievements του Geometry Wars είναι τα εξής:
-
Να επιβιώσεις για 1 λεπτό χωρίς να πυροβολήσεις- checked
-
Nα φτάσεις τα 100.000 score– checked
-
Να επιβιώσεις μέχρι τα 100.000 score- αχάα αχάα
-
Να φτάσεις τα 250.000 score- yea yeaaa..
-
Να επιβιώσεις μέχρι τα 250.000 score- ναι, το κάναμε
-
Να φτάσεις τα 500.000 score- bo- riiiing
-
Να επιβιώσεις μέχρι τα 500.000- YAAAAAAAYYYYY!!!! AΥΤΟ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΣΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!
-
Να φτάσεις τα 1.000.000 score- CHECKED-YAY!!!!
-
Να επιβιωσεις μέχρι τα 1.000.000 score- ναι, καλά, σε ποιό όνειρο ακριβώς?
-
Να μαζέψεις 9 ζωές- checked
-
Nα μαζέψεις 9 βόμβες- freshly checked!
-
Να φτάσεις τα x10 multiplier- ααααααχ, στο τσακ ήμουν αλλά δεν..
Σημειώνω εδώ, πως η αφορμή για την οποία και άρχισα να γράφω αυτό το ποστίο έγκυται ακριβώς σε αυτό το freshly checked achievement, το μάζεμα δηλαδή 9 βομβών το οποίο προσπαθούσα να το πετύχω από πριν το καλοκαίρι και τα κατάφερα μόλις χθές! Χαράαα!!
Τέλος, το geometry wars συνοδεύει από πίσω ένα από τα πιο ξεσηκωτικά και catchy μπιτάκια που έχω ακούσει ποτέ μου! Τααααααα τατα ταααααααα τατα ταααααααα τατα ταααααα τατα ταααααα.. (Πάτα το βίντο. Πάτα το που σου λέω!!!).
Ακολουθεί περιγραφή των γεωμετρικών σχηματακίων που έχει να αποδεκατίσει ο ευτυχής gamer (επειδή το ποστίο έχει ακόμα ψωμί, τώρα θα ήταν μια καλή στιγμή να πάτε να βάλετε καφέ)
-
Αρχικά, έχουμε τα μωβ μηλαράκια, τα οποία δεν μοιάζουν με μήλα αλλά με τα μηλαράκια που πουλάνε στα πανηγύρια. Είναι το πιο εύκολο γεωμετρικό σχήμα γιατί είναι τελείως, μα τελείως άβουλο, απλά περιφέρεται στο χώρο στρυφογυρίζοντας. Επειδή ακριβώς είναι τόσο ηλίθιο, εμφανίζεται μόνο στην αρχή του παιχνιδιού, δίνει τους ελαχιστότερους πόντους και το συναντάει κανείς πολύ πολύ σπάνια έπειτα από κάποιες δεκάδες χιλιάδες πόντους.(Ταπεινωτικές ήττες από μηλαράκι στους εκατό χιλιάδες -φεύγα πόντους δεν υπάρχουν! Και όποιος είπε ποτέ πως υπήρξαν είναι κακός και μοχθηρός- άντε!)
-
Μετά έρχονται τα γαλάζια ρομβάκια. Αυτά τουλάχιστον έχουν το νιονιό να σε παίρνουν στο κατόπι μόλις εμφανίζονται, αλλά είναι αργά και δεν αποφεύγουν τα πυρά σου, οπότε είναι επίσης εύκολο να τα πετύχεις. Έχουν το συνήθιο, μετά από μερικές δεκάδες χιλιάδες πόντους, να βγαίνουν κατά δεκάδες από τις 4 γωνίες του χώρου ή να εμφανίζονται ξαφνικά τριγύρω σου περικυκλώνοντάς σε ερχόμενα όλα κατά πάνω σου – εκεί μπορεί και να τη πατήσεις.
-
Έπειτα είναι η σειρά των πράσινων τετραγώνων. Αυτά είναι λιγάκι πιο έξυπνα από τα ρομβάκια. Τα πράσινα τετράγωνα αποφεύγουν τα πυρά σου ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν αν βρούν άνοιγμα να σε πετύχουν, και είναι σχετικά γρήγορα. Ακριβώς όμως αυτό το χαρακτηριστικό τους τα κάνει να συμπεριφέρονται σαν πρόβατα και να πηγαίνουν όλα μαζί. Οπότε όταν τα πυροβολείς, δεν μιλάμε πλέον για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για σωστή γενοκτονία. Έχουν επίσης το συνήθειο να βγαίνουν μαζικά από τις 4 γωνιές του χώρου
-
Ακολυθούν τα ροζ φακελάκια. Αυτά είναι κάπως πιο μοχθηρά. Είναι γρήγορα, και μαλιστα ελαφρώς πιο γρήγορα από το πυροβολάκι. Με το που εμφανίζονται, κάνοντας έναν ήχο σαν κάποιος να ξερογλύφεται, έρχονται ολοταχώς κατά πάνω σου, και όταν τα πυροβολήσεις σκάνε σε 3 μικρότερα ροζ φακελάκια τα οποία κάνουν σβούρες γύρω γύρω ερχόμενα σιγά σιγά προς το μέρος σου. Όπως και τα γαλάζια ρομβάκια, έτσι και οι ροζ φάκελοι μπορεί ξαφνικά να εμφανιστούν περικυκλώνοντας σε. Ντάξει, δεν είναι και πολύ τραγικό. Το τραγικό είναι όταν βγαίνουν κατά δεκάδες από τις 4 γωνίες του χώρου. Εκέι μία στις δύο την έχεις γαμήσει…
-
Φίδια!!! Ναι, έχει και φίδια το πράμα παρόλο που η γεωμετρικότητά τους είναι εμφανώς γεγονός αμφιλεγόμενο. Είναι κίτρινα, μακρουλά, με γαλάζιο κεφάλι. Σκάνε μύτη από τις 4 γωνίες του χώρου, ή ξαφινκά γύρω σου περικυκλώνοντάς σε. Κινούνται σχετικά αργά και φιδογυριστά, αλλά πιάνουν πολύ χώρο, οπότε είναι εύκολο να πέσεις πάνω τους, ειδικά αν σε κινηγάει ένας λόχος σχηματάκια. Τα κακά νέα είναι πως η ουρά τους είναι άτρωτη και ανατινάζονται μόνο αν τα πετύχεις στο κεφάλι. Και μέχρι να τα πετύχεις αυτά στο κεφάλι, εσύ έχεις πάθει εγκεφαλικό…
-
Μέσα σε όλη τη γενική ανακατωσούρα- διότι τα σχηματάκια βγαίνουν ανάκατα και όχι μόνο ένα είδος τη φορά- εμφανίζονται αβέρτα και μαύρες τρύπες, οι οποίες ουσιαστικά πρόκειται για κόκκινους κύκλους, τους οποίους αν δεν τους πετύχεις, έρχονται με πολύύύύύ αργό ρυθμό προς το μέρος σου. Αν τώρα τις πετύχεις… αρχίζουν να ρουφάνε οτιδήποτε βρίσκεται γύρω τους, βγαζοντας φλόγες και σπίθες που αλλάζουν χρώματα! Όταν δε ρουφήξουν τα κέρατά τους, σκάνε σε πολλά μικρά ασπρογάλαζα κυκλάκια τα οποία σε κινηγάνε μετά μανίας και ναι, είναι *πολύ* πιο γρήγορα από σένα, οπότε όπου φύγει φύγει και πυροβόλα! Όταν θες να τις ξεφορτωθείς, τις πυροβολείς μέχρι να σκάσουν με ένα από τα πιο ικανοποιητικά στο άκουσμα”ΜΠΟΥΜ!” που έχω ακούσει ποτέ μου! Συχνά, οι μαύρες τρύπες εμφανίζονται ταυτόχρονα στις 4 γωνίες του χώρου μαζί με ρομβάκια, τετραγωνάκια και φακελάκια, των οποίων ο αριθμός εξαρτάται από το πόσο έχει δυσκολέψει το παινίδι. Επειδή είναι λίγο απ’όλα, το κόμπο αυτό το έχω βγάλει “ποικιλία” (Μια ποικιλία στο πέντεεε- έφτασεεεεε!!)
-
Προτελευταίο, βγαίνει το χειρότερό μου σχήμα- πραγματικά τα μισώ- κόκκινα μαγνητάκια. Αυτά τα σκασμένα, όχι μόνο σε κυνηγάνε, όχι μόνο είναι πολύ πιο γρήγορα από σένα, έχουν και ασπίδα μη χέσω!!! Και κάνουν και αυτόν τον διαολεμένο μαγνητικό ήχο όταν σε κυνηγάνε…. Το μόνο καλό είναι πως αν και γρήγορα, στρίβουν πραγματικά δύσκολα. Ο μόνος τρόπος να τα ξεφορτωθείς είναι αν τους τη φέρεις από πίσω, ή αν τα πετύχεις σε στιγμή που η ασπίδα τους είναι κάτω. Το πιο εφιαλτικό είναι πως μετά από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πόντους, έχεις στάνταρ καμιά δεκαριά τέτοια πίσω σου να προσπαθούν να στην ανάψουν…. μπρρρρρ….
-
Τελευταίο εμφανίζεται το ποπ-κορν. Πρόκειται περί σκούρων μωβ, μικροσκοπικών σχηματακίων που μοιάζουν με τους μύλους των ανεμογεννητριών και συνήθως εμφανίζονται στο παιχνίδι αρκετά μετά τους 100.000 πόντως (φανταστείτε την εκπληξή μου όταν μια φορά το παιχνίδι έφαγε bug και μου έβγαλε ποπ κόρν στους 75.000 πόντους!!!) Το ποπ κορν είναι μικροσκοπικό, έρχεται κατά πάνω σου κάνοντας έναν ήχο σαν κόκα κόλα που αφρίζει, και βγαίνει κατά εκατοντάδες από τις 4 γωνιές του χώρου και άντε τώρα εσύ να καταφέρεις να μη πέσεις πάνω σε κανένα από αυτά τα μικρόβια! Το ποπ κορν δεν είναι τόσο δύσκολο να αποφευχθεί αρκεί να έχεις ανακαλύψει τους κατάλληλους ελλιγμούς. Επιπλέον δίνει τρελό multiplier (σε τέτοιους αριθμούς βγαίνουν τα σκασμένα) και δίνει βάση για ανάδειξη mad skillz!
Μπροστά σε αυτό το δημιούργημα στάθηκα 19 περίπου μήνες πριν, με ένα χειριστήριο στα χέρια να μη ξέρω τί να το κανω, τί να πατήσω, να μου φεύγουν τα κουμπιά δεξιά και αριστερά, κατάσταση το λιγότερο αξιοθρήνητη. Σε αυτή την αξιθρήνητη κατάσταση έκανα νομίζω το πρώτο μου εκπληκτικής ανεκδηιγησιμότητας σκορ των 75 πόντων- αυτό με βάση πως ένα μηλαράκι δίνει 25 πόντους. Τα σκορ που ακολούθησαν δεν ήταν και πολύ διαφορετικά. Αν δεν ήταν ο Δημήτρης να με ενθαρύνει, λόγω του σατανικού σχεδίου που είχε βάλει σε εφαρμογή από τότε- να με κάνει hardcore gamer-, και της τρελής χαράς μου, μάλλον το εγχείρημα Geometry Wars θα είχε τελειώσει υπερβολικά άδοξα, τόσο, που θα έκανε το σκορ των 75 πόντων μου να φαντάζει ρεκορ.
Αντί λοιπόν να τα παρατήσω από τις πρώτες ταπεινωτικές προσπάθεις, εγώ σχεδόν εθίστηκα με το Geometry Wars. Κάθε φορά που πήγαινα στη Μυτιλήνη, έπαιζα και καμιά 5αριά ώρες Geometry Wars. Το να παίζει κανείς Geometry Wars είναι μια καθ’όλα ιδιαιτερη εμπειρία. Σε αντίθεση με τα περισσότερα σύγχρονα games, στα οποία ακόμη κι αν πεθάνεις, δεν χάλασε ο κόσμος γιατί πάντα ανασταίνεσαι και συνεχίζεις από κει που σταμάτησες, η’ έστω από την αρχή της πίστας, στο Geometry Wars οι ζωές σου είναι μετρημένες, άρα και πολύτιμες. Η απώλια μιας ζωής είναι γεγονός τραγικό και συγκλονιστικό. Σε αυτή τη περίπτωση, ο δυστυχής gamer είναι σίγουρο πως θα εκφράσει την απόγνωσή του με ποικίλους τρόπους, συνήθως με μακροσκελής κραυγές και συμβατικές ή αυτοσχέδιες βρισιές. Το ότι με το που χάνεις, σχεδόν αμέσως αρχίζεις να παίζεις την επόμενη σου ζωή, σε αποτρέπει απ’το να εκφράσεις αυτό το θυμό και την απελπισία σου με άλλους πιο ενεργητικούς τρόπους – με το να πηδήσεις απ’το μπαλκόνι για παράδειγμα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δημιουργούς του Geometry Wars που σχεδίασαν αυτή τη τόσο έγκαιρη αλληλουχία ζωών, διότι σε αντίθετη περίπτωση πιθανόν να είχαμε θρηνήσει πολλά θύματα.
Όπως έλεγα λοιπόν, στην αρχή σάκαρα άγρια. Παρόλαυτά χαρά εγώ! Ο Δημήτρης θα πρέπει να ένοιωθε οίκτο για μένα σε φάσεις που ξεσπούσα σε εκδηλώσεις χαράς επειδή, ας πούμε, μόλις είχα καταφέρει να ξεπεράσω τους 10.000 πόντους ή κάτι εξ’ίσου αξιοθρήνητο. Ας είναι καλά εκείνο το σατανικό σχέδιο που λέγαμε…Το οποίο εν τέλει δούλεψε αν αναλογιστεί κανείς, πρώτον, πως εθίστηκα στο Geometry Wars, δεύτερον, πως από τότε έχω παίξει καμιά δεκαριά ακόμα games και τρίτον, και σημαντικότερο… αν και ο Δημήτρης με τρώει ακόμα στα achievements, τώρα κάνω μεγαλύτερα scores από κείνον!!! Το σπάσιμο του φράγματος των 1.000.000 πόντων, μαζί με το μάζεμα 9 ζωών συνελέστηκε από μέρους μου ταυτόχρονα με τη κατάκτηση του x10 multiplier από το Δημήτρη και μάλιστα τη μέρα που κλείναμε ενάμιση χρόνο σχέσης…
Όταν μετά από δυόμιση μήνες διαβάσματος και Πανελληνίων κατέφτασα στη Μυτιλήνη, έκανα σαν τρελή να πιάσω στα χέρια μου χειριστήριο.. Δεν θέλω να σκέφτομαι τί θα κάνω τώρα που θα κάνω να ξαναέρθω στη Μυτιλήνη ένα Θεός ξέρει πόσο. Το Geometry Wars είναι ένα από αυτά τα μικρά πράματα του οποίου και μόνο η αναφορά, αρκεί για να μου φέρει στο μυαλό όλη αυτή την υπέροχη φάση της ζωής μου, το Δημήτρη, ότι περάσαμε και νοιώσαμε μαζί, την ανεμελιά του νησιού, όλη τη τρελοπαρέα εδω πέρα που ο καθένας αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνος του, εκείνες τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου που έκανε τρελό κρύο, τα μπουγατσάκια και το σαπιοκάραβο τον Ταξιάρχη με όλους τους κρυωμένους μέσα, εκείνο το πρώτο πρωινό στο House of Tea, το DND-λέγε-με-παιδικό-θέατρο, και κείνο το μικρό δωματιάκι στην οδό Γραβιάς που στέγασε τόσες πολλές στιγμές, καλές και κακές, παντοτε όμως ανεκτίμητες… Για μένα, το Geometry Wars σημαίνει πολλά περισσότερα από ένα παιχνίδι… Εύχομαι να παραμείνει για πάντα έτσι…
Υ.Γ. Πέρα τώρα από ολ’αυτά τα μελό και τις αηδίες, πραγματικά ελπίζω να βρω κάνα χειριστήριο στη Κέρκυρα να παίζω τουλάχιστον στο laptop μου αλλιώς με βλέπω στο ψυχειατρείο. Και είναι και κοντά! Τααααααααααααααα τατα ταααααααα τατα ταααααααααααα τατα ταααααααααααααααα τατα ταααααααααααα….
Τέλειο post. Δεν θα μπορούσα να πω περισσότερα (και με καλύτερο τρόπο) για ενα απο τα καλύτερα και εθιστικότερα games ever.
Αν και το High score μου και τα achievements μου είναι λίγο καλύτερα απο τα δικά σου, απλά δεν μπορώ να τα επαναλάβω!! Ακόμα δεν είσαι καλύτερη απο εμένα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτή η μέρα δεν είναι μακριά…
Είχε πλάκα που λίγα λεπτά αφού ανέβασες το post έκανες Survive 500.000. Και ακόμα περισσότερη πλάκα είχε όταν όντως όταν κλείσαμε 17 μήνες κάναμε και οι δύο breakthrough….
Geometry Wars: A game of love, not war.
Χαχ! Καλύτερο highscore? Not any mooore!!! Even though you achievements *are* a bit better… ok, ok, I admit it..I’m not a Jedi yet 😛
Αλλά με το καινούριο μου χειριστήριο, είναι απλά θέμα χρόνου να γίνω καλύτερη από σένα..μουαχαχαχαχαχαχαχα!
Do you still believe it’s a game of love and not war? Don’t think so! Unless you see fighting over achievements as foreplay.. 😛 ;P
…!!!
Damn…
Όλα επιρέποντα στον έρωτα και στον πόλεμο, λένε.
Έχει καμία διαφορά τελικά αν συμβαίνουν ταυτόχρονα; Μάλλον επιτρέπονται τα πάντα των πάντων.
*πατάει το κουμπί για πυρηνική βόμβα… αγάπης*
Να προτείνω το τέλειο υπερπαίγνιο της γενιάς μου;
Super Buble Buble!: Top of the top.